正心堂
谛弘法师
尸林
佛教故事
昨晚的成绩
儿戏其一
「谦退,是保身第一法。安详,是处事第一法。涵容,是待人第一法。洒脱,是养心第一法。」《格言联璧》
「贪名逐利满世间,不如破衲道人闲。笼鸡有食汤锅近,野鹤无粮天地宽。 富贵百年难保守,六道轮回易循环。 劝君早办修行路,一失人身万劫难。」《醒世诗》·【明】 罗念庵
「“不杀生”:凡属动物,皆有知觉,贪生怕死,唯命是惜;若戏顽杀,及杀而食,现生后世,决定报复!“不偷窃”:凡有主物,不可偷取,偷小丧品,偷大招祸;偷人之物,折己之福,欲得便宜,反吃大亏!」辑录《德育启
「余年七十一,不复事吟哦。看经费眼力,作福畏奔波。何以度心眼?一声阿弥陀。行也阿弥陀,坐也阿弥陀。纵饶忙似箭,不废阿弥陀。」《净土诗韵》念佛偈·【唐】白居易
「若人愿作佛,心念阿弥陀,应时为现身,是故我归命。彼佛本愿力,十方诸菩萨,来供养听法,是故我稽首。彼土诸菩萨,具足诸相好,以自庄严身,我今归命礼。」《十住毗婆沙论·易行品》·龙树菩萨赞净土偈
「“不赌 博”:赌钱博奕,丧志失时,专心于此,正事弃遗;有限光阴,送之儿嬉,破家荡产,罪无了期。“不奢侈”:奢侈夸富,买祸买贱,君子下看,盗贼来劫;布衣蔬食,圣贤仪式,现生后世,人各取则。」辑录《德育
「日暮而途远,吾生已蹉跎。旦夕清净心,但念阿弥陀。达人应笑我,多却阿弥陀。达又作么生,不达又如何?普劝法界众,同念阿弥陀。」《净土诗韵》念佛偈·【唐】白居易
「见人不是,诸恶之根。见己不是,万善之门。」《格言联璧》
「隋朝大庄严寺的智兴法师,在扣钟时会祈祷“愿诸恶趣闻我钟声,俱离苦恼”!寒冬极冷,皮开裂掌出血,也不辞辛劳。隋炀帝大业五年,有一亡故男子托梦给妻子说:我不幸病死,堕地狱中饱经痛苦,幸赖庄严寺鸣钟,音振
「古之学者,在心上做工夫,故发之容貌,则为盛德之符。今之学者,在容貌上做工夫,故反之于心,则为实德之病。」《格言联璧》
「“不吸烟”:烟俱勿吸,以伤卫生,口气常臭,熏天熏人;鸦片香烟,其毒极烈,花钱买害,痴人可怜。“不饮酒”:酒是狂药,饮必乱性,醉则反常,越礼犯分;最好勿吃,免致大喝,聪明智慧,常保清白。」辑录《德育启
「小儿从有知识时,即教以孝,弟,忠,信,礼,义,廉,耻之道,及三世因果、六道轮回之事。令彼知自己之心,与天地鬼神、佛菩萨之心,息息相通。起一不正念,行一不正事,早被天地鬼神、佛菩萨悉知悉见,如对明镜,
「念佛欲得一心,必须发真实心,为了生死,不为得世人谓我真实修行之名。念时必须字字句句从心而发,从口而出,从耳而入。一句如是,百千万句亦如是。能如是,则妄念无由而起,心佛自可相契矣。」辑自《印光法师文钞
「“守信”:守信之人,言不妄发,说到做到,不矜不伐。无信之人,事事皆假,人所厌弃,不如牛马。“仁慈”:仁爱慈悲,心之生机,此心愈真,福泽愈深。若无此心,势必残刻,纵有宿福,折尽受厄!」辑录《德育启蒙》
「念佛回向,不可偏废。回向即信愿之发于口者。然回向只宜于夜课毕,及日中念佛诵经毕后行之。念佛当从朝至暮不间断。其心中但具愿生之念,即是常时回向。若夫依仪诵文回向,固不得常常如是。」《印光法师文钞》·复
「念佛时不能恳切者,不知娑婆苦,极乐乐耳。若念人身难得,中国难生,佛法难遇,净土法门更为难遇。若不一心念佛,一气不来,定随宿生今世之最重恶业,堕三途恶道,长劫受苦,了无出期。如是则思地狱苦,发菩提心。
「既有真信切愿,必须志心执持南无阿弥陀佛六字圣号。无论行住坐卧,语默动静,穿衣吃饭,及大小便利等,总不离此六字洪名。必须令其全心是佛,全佛是心,心佛无二,心佛一如。若能念兹在兹,念极情忘,心空佛现。则
「在古人之后,议古人之失,则易;处古人之位,为古人之事,则难。」《格言联璧》
「又复是人临命终时,最后刹那,一切诸根悉皆散坏;一切亲属悉皆舍离;一切威势悉皆退失;辅相大臣、宫城内外、象马车乘、珍宝伏藏,如是一切无复相随。唯此愿王,不相舍离,于一切时,引导其前。一刹那中,即得往生
「听说西方无量乐,四方上下天垂幕。不比娑婆田地恶,无垠堮,纯将一片琉璃作。能埽爱河波浪涸,尽翻苦树枝条落。智焰争容蚊蚋泊,神超卓,径登广大毗卢阁。」辑录·《西斋净土诗》