佛经故事
弘化社
金•贝辛格(Kim Basinger)
证严上人
达真堪布
慈悲菩提施食家园
僧是僧伽的意思,翻译中文叫和合众,就是以六和敬的原则所构建的四个比丘以上的僧团,才能称为僧伽,一个比丘不能称为僧伽。
临命终时,业力凡夫都有无量的烦恼业力种子,那如果得佛光注照,这个业力种子它就不会翻起来。所以常常讲如入禅定,心不贪恋,意不颠倒,这样的如如不动的情形,是由于佛放光加持护佑的结果。
从《无量寿经》的翻译来看,从汉代到魏晋南北朝已经有过十次的翻译。这些译经师为什么会侧重翻译《无量寿经》?一则是这些译经师要把佛经当中最好的翻译出来,那最能体现佛教精髓、出世本怀的就是净土法门,而净土法
在所有财物当中,偷僧祇物——寺院的东西,罪过很大。因为寺院的财物是十方信众的供养,是让出家人安心办道的道粮,而且供养给僧众的,它的体性通十方,属于十方常住物。你偷了这个寺院的东西,你不仅在这个寺院的出
四圣谛就是苦、集、灭、道。苦谛表明生命的苦的状态,八苦交煎;集谛来说明导致苦、苦果的原因,就是烦恼。这是世间的因果。出世间的因果,灭谛就是寂灭、涅槃,这是生命的本相;道谛就是契入涅槃城的方法。
「心本无念,念逐想生。此想虚妄,流转生死。当知此一句阿弥陀佛,不从想生,不从念有,不著内外,无有相貌,即是尽诸妄想。与佛法身,非一非异,不可分别。如是念者,无烦恼尘劳,无断无缚,止是一心。必得一心,方
纵然你无法得到渴望的一切,满足现在所拥有的,也是第一富翁。
「惯会官方损陷他,巧装词讼逞喽罗。家财渐破招人怨,不如省事念弥陀。」《劝世念佛》【唐】·永明延寿大师
「一毫一善,与人方便。一毫一恶,劝君莫作。衣食随缘,自然快乐。算什么命,问什么卦。欺人是祸,饶人是福。天眼昭昭,报应甚速。谛听吾言,神钦鬼伏。」《劝世文》·【唐】吕岩
「念佛须善发心者,心为修持之主。心若与四宏誓愿合,则念一句佛,行一善事,功德无量无边。况身口意三业,恒以念佛利生为事乎哉。心若唯求自利,不愿利人。所行之事虽多,而所得之功德甚少。况或再加以倾人害人之意
「西方净土离嚣尘,众生到即断贪瞋;总是善人菩萨众,亦无恶趣更怨亲。西方净土实堪停,若欲求生发至诚;弥陀令遣称名字,唯须专心尽一形。」《五会念佛赞》【唐】·法照大师
「面上无嗔真供养,口里无嗔出妙香。心上无嗔无价宝,无挂无碍是真常。三宝门中福好修,一文喜舍万文酬。与君寄在坚牢库,世世生生福不休。」《梁武帝问志公禅师因果文》
我们讲“法门无量誓愿学”,在这个世间我们只是一个口号而已。我们在这个世间业力烦恼很重,记忆力很差,理解力很弱,想学一个法门都学不到位。那到了极乐世界就能够学无量的法门,得无量百千陀罗尼门,就是个大通家
一切众生的内心都有菩提的种子,但是无量劫以来我们的心都是攀缘的心、贪欲的心、嫉妒的心、黑暗的心,这个菩提心的种子很难出来。所以有句话叫“佛种从缘起”,菩提心就是成佛的种子,他一定要有个缘才能生得起来。
「若毫无恭敬,虽诵经念佛,亦非毫无利益。而亵渎之罪,当先受之,堕落三途,经若干劫。其罪毕已,当承此善因,又复闻法修道,吃素念佛,求生西方,了生脱死。」《印光法师文钞续编卷上 》·诫吾乡初发心学佛者书
「弥陀本愿特超殊,慈悲方便引凡愚;一切众生皆度脱,称名即得罪消除。弥陀摄化无厌足,悲心常遶世间行;但有倾诚能念佛,毫光直照目前明。」《五会念佛赞》【唐】·法照大师
当一个人兴盛成功时,不是他的功劳也会推到他头上,无数人进行点赞、献花;当一个人衰败破落时,不是他的过失也会堆到他身上,无数人进行谩骂、唾弃。所以,面对一些是是非非,若具有敏锐的辨别智慧,才不会随声附和
「居心可以质鬼神,作事决不昧天理。」《印光法师文钞续编卷上 》·复杨德观居士书
「须知佛法,法门无量,若欲以通身业力之凡夫,现生即得了生脱死,离此信愿念佛求生西方一法,佛也说不出第二个法门了。其余一切法门,皆须修到业尽情空,方有了生死分。倘有丝毫未尽,则生死依旧不了。」《印光法师
从地藏菩萨自己的历程来看,他自己就是在念佛法门当中得到极大利益的人。地藏菩萨的四个因地的发愿,其中在他作婆罗门女和光目女的公案当中,都是由于念佛得到了大利益。那这样他在思惟未来的众生如何得解脱,如何能